Gözlük kullanmaya başladiğım ilk gün.

Bir fotograf makinasi vesile oldu, bu günü yasamama. Tek gözle bakilan profesyonel SLR bir makina. Makinayi gözümden ayirdiktan sonra hemen düzelmeyen bir bulanıklık. Sadece sol gözümde hissettiğim bu soru isareti, solugu gözlukcü de almama neden oldu. Fikir alisverisi bir dost edasinda olunca, arkadasimla birlikte göz doktorunda buluverdik kendimizi, fakat doktor sadece damla tedavisi vererek gözlük gerekmedigini söylese de, günumün 3/2si bilgisayar basinda gectigi için dinlendirici bir gözlük vermesi konusunda israr edince gözlük kullanmaya başlamış oldum. Ama asil farklılık gözlügü takınca onun arkasindaki gizlilik. Sanki kimse senin farkinda değil kimse seni görmüyor, Fakat sen herşeye hakim, olan bitenin içinde ama orada olmanin rahatsizliğini duymadan, gözlemci pozusyonunda hissetirmesi oldu benim için.
İlk kullanımın verdigi deneyim arayışımıdır, Çocuklukdan gelen Super güçlerle donanma sevdasımıdır bilinmez ama. İlk günüm görünmez süper bir pelerinin içinde geçti diyebilirim.