Popüler Yayınlar

Powered By Blogger

13 Haziran 2015 Cumartesi

Hayat Hızla Akıyor Farkında Bile Değiliz



Hayatımız koşuşturmakla geçti. Öğle yemeğini bile hızlı hızlı yedik, yemeğin tadına varamadan. Pazartesileri sendromuyla uyandığımız hafta başı cumayı pesinden getirdi. Nefes almayı unuttuk ilk baharda açan çiçekleri fark etmeden işe gittik eve gittik misfirliğe gittik şartlanarak tatillere gittik. 

Bakıyorum geçirdiğim yıllara okula başlamışım bitmiş askere gitmişim gelmiş evlenmişim birde çocuğum olmuş 37 yılda bu kadar sığmış içine. Hayatımın detaylarına indiğimde; 
Saygı gösterdiğimiz büyüklerimizin olduğunu, onlarında büyükleri abileri babaları olduğunu. Bizde bu kadar büyücekmiyiz diye imrenerek baktığımız çevremiz olduğu gördüm. Bir zamanlar bu çevrenin en küçük halkalarıydık biz, zamana karşı verilen savaş gözlerimizin önünde yaşanıyordu, göz kapanıp açılana kadar geçti zaman diyeceğimiz atasözünün içinde yaşayan bitki figür leriydik.
İmrendiğimiz kişiler şimdilerde dede oldu bazıları öldü. küçüktük, küçüklüğümüzü kendi çocuklarımıza aktardık imrenerek baktığımız büyüklerimizin yerlerini aldık. o imrendiklerimizin ne karizması kaldı ne kendileri. Hayatın zaman olarak tam da ortasındayız belki ama kazanımlarımız yok kaybedenlerimiz çok çünkü hep bir koşuşturma aldı götürdü hayatımızı bilemedik kıymetini diyeceğimiz çok şeyler kaçırdık bazı şeyleri zamanında görmek kadar kıymetlisi varmı ama geçti bolunun pazarını fısıldar birisi kulağımıza gençlik bir anahtar kapıyı bulmak bi yana o kapıdan bu kapıya koşuşturmuşuz biz. Çocuğumuz büyümüş bebekliğini hatırlayamadan babamız anamız gitmiş kıymetini bilemeden sevdiklerini gömmüşsün sevgini veremeden. olmamışları bile olmuş gibi düşünmek lazım ki trenin arkasından baka kalmamak sana yapılmasını istediğin şeyleri başkalarına yapabilme fırsatı bulabilmek için..... 








İzleyiciler